Uit de praktijk: Justitiële geneeskunde, dichtbij waar het kan
Lees meer
Enkele medTzorg-artsen hebben extra functies, maar wie doet wat precies?
Deze keer lichten we de coördinerend huisartsen uit. Je hebt ze misschien al eens aan de telefoon gehad, maar wie zijn het en wat doen ze precies? Martine van Meeteren, al ruim twintig jaar coördinerend huisarts voor medTzorg, neemt ons mee in haar rol.
“Als coördinerend huisarts sta ik 24/7 klaar voor onze huisartsen die vragen hebben tijdens hun dienst. Dat doen achterwachten ook. Het verschil met achterwachten is dat ik ook de verantwoordelijkheid heb voor de bereikbaarheid van onze artsen. Soms zijn ze door een kapotte telefoon niet bereikbaar, of is er een andere reden. Ik moet er in die situatie voor zorgen dat ze op een andere manier worden bereikt. Via WhatsApp, een andere telefoon of een partner. Ook bij afwezigheid van een arts is het aan mij om een vervanger te vinden.”
“De afgelopen twintig jaar heb ik dat grotendeels met Rik Kaarsgaren gedaan. We wisselen om de week. Sinds dit jaar hebben we versterking gekregen van Arend Jan de Groote en Bram Homan en vallen Martijn Ruiten en Tim Peeters af en toe in. De grootste kans blijft dat je Rik of mij aan de telefoon krijgt.”
“In een week als coördinerend huisarts ben ik op elk moment bereikbaar. Dus als ik naar de sauna wil, dan moet ik Rik vragen of hij mij even kan overnemen. Zelfs in huis heb ik mijn telefoon altijd bij me. Als ik naar de supermarkt fiets en ik word gebeld, dan moet ik altijd afstappen.
Ik doe dit naast mijn eigen huisartsenpraktijk en ANW-diensten voor cluster Amersfoort. Om een beeld te geven: ik word ongeveer tien keer per week gebeld, waarvan gemiddeld één keer ’s nachts. Op het moment dat ik word gebeld, hoef ik nergens heen. Als coördinerend huisarts voer je je functie geheel telefonisch uit.
Het inhoudelijke deel vind ik het leukste, als ik medisch mee kan denken met een collega die even klem zit. Een goed voorbeeld is een gedetineerde met zware psychiatrische problematiek in een PI. Die persoon beschadigt zichzelf en er is bijna geen optie om hem in een normale setting te plaatsen. Dat is heel frustrerend voor alle partijen. Daar zit je als dienstdoende arts vaak mee in je maag. Het is fijn als je met elkaar kunt overleggen: wat is de minst slechte oplossing? Het liefst willen we iemand in zo’n geval laten opnemen in een psychiatrische kliniek, maar dat lukt in een weekend meestal niet. Een echte oplossing is er dus niet en daar moet ik nog steeds aan wennen.
Dat zijn de situaties zonder perfecte afloop, maar het komt ook voor dat ik een arts spreek die zijn eerste diensten draait voor medTzorg en moet bepalen of een verslaafd persoon in een politiecel mag worden geplaatst: een beoordeling van insluitwaardigheid. Dat doet de politie met name om zich in te dekken en die beoordeling is niet zo medisch als huisartsen gewend zijn. Daar kan ik collega-artsen altijd goed bij helpen.”
“Je moet de organisatie kennen, want we zijn een grote instantie met veel clusters. Het belangrijkste is denk ik flexibiliteit. Ook tijdens mijn spreekuur kan ik gebeld worden en dan moet ik opnemen. Die flexibiliteit moet in je zitten. Net als makkelijk in slaap kunnen vallen nadat je ’s nachts wakker bent gebeld. Daarnaast is je omgeving van groot belang. Familie en vrienden moeten ook kunnen accepteren dat je op elk moment een gesprek afkapt omdat je wordt gebeld. Dat hoort bij het werk.”
Lees meer
Lees meer
Lees meer