Meegemaakt – Insluitwaardig?

We worden er als medTzorg-arts in het Utrechtse regelmatig voor op het bureau ontboden: beoordeling van de insluitwaardigheid. Meestal geen enkel probleem.

Beoordeling

Vorig week was ik er wat langer mee bezig en twijfelde ik aanvankelijk. Het ging om een moeilijke man van een jaar of 60 met naar eigen zeggen een borderline persoonlijkheidsstoornis (denk dat hij gelijk had…….) en klachten van claustrofobie. Hij begon eerst omstandig uit te leggen waarom hij onschuldig was ingerekend. Iets waarin ik niet zo geïnteresseerd was. Resoluut afgekapt. Vervolgens vertelde hij dat hij niet ingesloten mocht worden.

“Kijk maar in het dossier van mijn huisarts! Ik klaag u aan als u mij wel insluit’.” De toon was gezet. Hij vertelde dus claustrofobisch te zijn en volledig door te draaien als hij ingesloten zou worden, ‘tot epilepsie aan toe’. Vorige keer zou hij met een ambulance zijn afgevoerd. Ik trof hem trouwens aan met een bloedneus. Kwam ook door de stress volgens hem…..Naast het psychische meldde hij ook dat hij zijn bed altijd omhoog zette, zodat hij halfzittend sliep, omdat hij een erg kromme rug had, wat inderdaad zo was.

Even rust

Ik besloot me maar eens even terug te trekken en zijn partner en de Apu (Arrestantencomplex Utrecht)  te bellen. Zijn vrouw beaamde dat hij bij insluiting behoorlijk onrustig kon worden. Het Apu kon terugzien hoe eerdere insluitingen waren verlopen: 2016 geen probleem, 2018 inderdaad ambulance, maar kwam door een val, wat volgens de groepschef niets met psychische onrust te maken had gehad. Over psychische decompensatie werd geen melding gemaakt.

Noodgreep

Teruggekomen in de cel lag meneer op de grond, quasi-epileptisch te schokken. Ik knikte de in allerijl toegesnelde en reeds in plastic handschoenen gestoken agenten vaderlijk geruststellend toe, zo van ‘laat maar even, dit is niet serieus’. Nu deed ik of mijn neus bloedde en door rustig met hem in gesprek te gaan over wat zijn vrouw zei en dat dit gedrag weinig zin had, ging hij weer zitten. Ik vertelde hem dat hij extra kussens kon krijgen in Houten en een rustgevend tabletje als hij dat wilde. Nee, dat mocht ie niet vanwege zijn gastric bypass, of ik hem wilde vergiftigen…..Na nog wat gescheld en gedreig zag ik op camera dat hij de strijd opgaf en rustig op zijn bankje ging zitten, zijn situatie overdenkend (zo zag het er tenminste uit)…..

Stabiel

Heb de volgende dag nog even naar het Apu gebeld. Het verblijf was (tot mijn vreugde, maar tegen mijn verwachting) rustig verlopen. Nu maar afwachten of die klachtenbrief komt. Denk het niet.

Rik Kaarsgaren – Huisarts medTzorg

Jubileumbundel “Meegemaakt”

Lees meer verhalen van onze huisartsen in onze jubileumbundel “Meegemaakt”