Meegemaakt – ‘Ik waak graag een beetje over mensen’

12 / 02 / 2024
Meegemaakt

Toen Ernst van Dongen afstudeerde als huisarts was er maar weinig werk. Hij was dankbaar dat hij de diensten kon draaien bij medTzorg. Tien jaar later werkt hij nog steeds met veel plezier voor medTzorg. De verdiensten zijn fijn en het werk ook. “Ik heb wel wat spanning nodig in mijn werk”.

Het werk voor medTzorg begon eigenlijk als een schnabbel. “Er was niet zoveel werk en zo kon ik toch een beetje rondkomen,” zegt Ernst van Dongen. Tegenwoordig is het voor huisartsen veel makkelijker om aan werk te komen. Maar Van Dongen is altijd blijven werken voor medTzorg. “Ook uit dankbaarheid. Ik vond het heel prettig dat ik toen werk had en dat ik iets anders kon doen dan enkel de huisartspraktijk.” Want dat Van Dongen iets van spanning nodig had in zijn werk werd hem al snel duidelijk.

Militair arts

Direct na zijn afstuderen als basisarts werd hij eerst militair arts. “Ik vond mezelf nog wat jong en wilde niet meteen moeilijke gesprekken voeren. Bovendien hou ik van sporten.” Hij werd uitgezonden met de luchtmobiele brigade naar Uruzgan. Zo spannend was dat overigens ook weer niet. “Ik was vooral bezig met preventie: schoon water en sanitair bijvoorbeeld. Ik deed ook wat huisartsenzorg en verzorgde oude schotwonden bij de lokale bevolking.” Maar toch, als je op dat soort bijzondere plekken de geneeskunde uitoefent, is een gewone praktijk wel het andere uiterste, zegt Van Dongen. Na vier jaar dagpraktijk stopte hij daar dan ook mee. In die jaren had hij nog wel af en toe diensten gedraaid voor medTzorg. “Daar ben ik heel bij mee, dat ik dat lijntje altijd heb gehouden.”

Kwaliteit van zorg

Nu doet hij gemiddeld twee diensten voor medTzorg per week. In zijn cluster zijn in de diensten twee gevangenissen en verschillende verpleeghuizen en VG-instellingen opgenomen. Soms heeft hij drukke diensten, maar nooit zo druk als bij de huisartsenpost. “Daar is het zo megaefficiënt. Met een chauffeur doe je zo 8 of 9 visites in een 8-urige dienst. Bij medTzorg doe ik in een drukke dienst een stuk of 7 visites in 24 uur.” Die lagere werkdruk vindt Van Dongen heel fijn. “Je hebt meer tijd en kunt meer verdiepen. Je kunt naast de patiënt gaan zitten en rustig vragen wat er aan de hand is. Dat maakt wel uit voor de kwaliteit.”

In de diensten wordt hij vaak in bijzondere situaties neergezet. In een van de instellingen wonen bijvoorbeeld enkele verstandelijk beperkte patiënten met psychiatrische problematiek die wel eens wat inslikken. “Scharen, brillenpootjes, er gaat van alles de slokdarm in. Ook batterijen worden soms als snoepjes gegeten. Die patiënten zitten vast in hun eigen patronen.”

Frummeltje

Van Dongen zorgt graag voor kwetsbare mensen, die niet in staat zijn zichzelf goed te verwoorden. “Ik wil graag een beetje over mensen waken.” Hij ziet dat dat ook vaak geldt voor het verzorgend personeel in VG-instellingen. “Het personeel is vaak heel betrokken. Laatst werd ik bijvoorbeeld opgeroepen voor een zwakbegaafde, blinde dame met slecht behandelde diabetes. Zij zat als een soort frummeltje op de schoot van een verzorgende. Dat was echt superlief en deed haar heel goed.”

De andere kant ziet hij helaas ook wel eens. Laatst ging hij naar een verstandelijk beperkte patiënt, die niet kon praten en geen familie had. Er was een mentor ingehuurd om over de gezondheid van deze patiënt te beslissen. Van Dongen: “Maar die mentor zei tegen mij dat ik hem alleen overdag kon bellen en ’s avonds maar moest mailen. Daar heb ik lak aan. Als mentor zorg je voor mensen, dat kun je niet alleen van 9 tot 5 doen. Dat vond ik heel treurig.”

Spannende gebeurtenissen

Van Dongen ziet het ook als zijn taak om duidelijkheid en rust te brengen. “Soms is er in een instelling veel commotie, is het niet duidelijk wat er met de patiënt is, is de verzorging ongerust. Dan is er duidelijkheid nodig. Dan zeg ik ‘dit is het plan en dit is wat we gaan doen’. Soms kun je met weinig interventies rust brengen, dat vind ik heel waardevol.” Als Van Dongen gebeld wordt en hij voelt de druk om een visite af te leggen, dan doet hij dat ook. “Ik kan het soms medisch-inhoudelijk wel veilig vinden om niet te gaan, maar daar gaat het niet altijd over. Als je niet gaat, krijgen mensen het gevoel dat je ze alleen laat. Je kunt beter gewoon gaan en mensen serieus nemen. Dan moet ik gewoon even over mijn eigen weerstand heen stappen. Je hoeft je ook niet altijd vriendelijk te voelen om vriendelijk te doen.”

De diensten in de gevangenis vindt hij nog steeds wel spannend. Laatst nog moest hij naar een man van ‘twee meter breed en twee meter lang’ die in een isoleercel was geplaatst. “Hij zei dat hij PTSS had en helemaal gek werd in de cel. Is dat echt? Of gespeeld, zodat hij minder lang in isolatie hoeft te blijven? Dat soort verhalen maak je alleen mee bij medTzorg.”

Sergeant-majoor

Hij heeft veel respect voor de bewakers. “Hoe bewakers soms omgaan met gedetineerden vind ik ontzettend knap. Laatst zag ik een bewaker een isoleercel inlopen, heel stevig, hij maakte contact met de gedetineerde, bood nabijheid, maar begrensde ook heel goed. Echt zo’n goede sergeant-majoor, de moeder van het peloton als het ware. Een moeder moet soms streng zijn, maar kan ook met zachte hand proberen te sturen. Dat vond ik heel mooi om te zien. Ieder zijn expertise. Ik gebruik die jongens dan om mij een beetje te beschermen en om een gesprek af te kappen, als dat nodig is.”

Dankbaarheid overheerst kortom bij Van Dongen. “Ik ben heel blij dat ik dit werk kan blijven doen. Het verdient goed, veel beter dan als waarnemer in een dagpraktijk. En medTzorg is een fijne organisatie om voor te werken. De organisatie is erg gegroeid en professioneel geworden, met goede scholing en hart voor het personeel.”