Meegemaakt – Kun je even meekijken?

Kun je even meekijken?” Het hoofd van de verpleegkundige steekt zorgelijk achter de deur. “Ja hoor”, antwoord ik, en ik volg haar naar de intake kamer.

Een penetrante geur van oud zweet en alcohol komt me tegemoet. Zo, dat komt hard binnen op een lege maag (het is ramadan).
Op de onderzoeksbank zit een onverzorgde vrouw wat ineen gedoken met haar polsen voor zich in de lucht gestoken. Oei, dat zijn lelijke, geïnfecteerde krassen. “Ja”, zegt de verpleegkundige, “ik vind het er ook niet mooi uit zien.”

Ik stel me voor en de vrouw kijkt me vermoeid aan. Als ik een wondbeleid afspreek met de verpleegkundige, zegt de vrouw: “ach, wat heeft het allemaal voor nut, ik haal het einde van het jaar toch niet met mijn uitgezaaide darmkanker. Ik zit helemaal onder de kanker.” Ik schrik van haar mededeling. Haar gezicht verraadt een zwaar leven, ze is 40, maar oogt minstens 50..en ook nog uitgezaaide darmkanker?

Haar gegevens zijn nog niet allemaal binnen. De verpleegkundige gaat verder met de intake en ik loop terug naar mijn spreekkamer. Later die middag komen de gegevens van haar eigen huisarts binnen. Wat lees ik nou: een coloscopie van heel recent die geen afwijkingen laat zien?!!?!

Ik besluit haar de volgende dag te zien om met haar te praten en haar verder in kaart te brengen.

De volgende ochtend kijkt ze me stoïcijns aan, na mijn mededeling dat er goddank geen sprake is van uitgezaaide darmkanker. “Oh, dan is die buikpijn vast van dat glas dat ik als kind helemaal heb opgegeten. Daar was ieder ander allang aan overleden, maar ik niet”, glimlachend kijkt ze me aan. Denkt u ook niet dokter?

Even ben ik sprakeloos. Dit worden interessante consulten met haar, want de verwachting is dat ze nog wel een tijdje moet blijven …

Souad Farouk – huisarts medTzorg

Lees of download alle verhalen: