Meegemaakt – “Bij dit werk heb ik totale autonomie en controle”

‘Gewone waarnemer’ zijn in een huisartsenpraktijk is niets voor Isabella Plato. De werkdruk vindt ze daar vaak te hoog en ze bepaalt graag haar eigen planning en sfeer. Ook is ze graag overdag bij haar gezin. Het werk voor medTzorg is daarom perfect voor haar, omdat ze alles zelf kan bepalen. Bovendien vindt ze het werk zelf mooi. “Ik heb het gevoel dat ik soms echt het verschil kan maken.”

Het verschil maken

Sinds drie jaar werkt Isabella Plato voor medTzorg. Gemiddeld doet ze één bereikbaarheidsdienst voor verschillende instellingen in en rondom Nijmegen in de avond, nacht of het weekend. Daarnaast werkt ze één dag per week in de Penitentiaire Inrichting (PI) Grave. Dat werk gaat verder dan het gewone huisartsenwerk, zegt ze. “In PI Grave gaat het niet zozeer om het medisch beleid, maar ook om het bieden van perspectieven voor het leven na detentie. Ik probeer gedetineerden in te laten zien dat ze de detentietijd ook kunnen gebruiken als reflectieperiode, om dingen aan te pakken, zoals een verslaving.”

Plato werkt met gedetineerden aan hun zelfvertrouwen en biedt interesse. “Mensen zijn vaak zo aan hun lot overgelaten, vind ik. Vaak speelt bij gedetineerden een slechte jeugd, verwaarlozing of het gebrek aan sociale context een rol. Het wordt door gedetineerden erg gewaardeerd als je dat een beetje kunt opvangen. Ze voelen zich dan gehoord en begrepen. Ik heb het gevoel dat ik zo bij best wel wat mensen het verschil heb kunnen maken.”

Sommige gedetineerden ziet ze wat frequenter om aan bepaalde zaken te kunnen werken. “Dat zijn patiënten van wie ik voel dat ze bereid zijn veranderingen te omarmen en een gevoelsleven hebben.” Zo was er eens een man van begin dertig, die binnenkwam met een forse alcohol- en cocaïneverslaving. Met hem werkte ze aan zijn verslaving en zijn zelfvertrouwen. Toen hij naar buiten kwam gaf hij haar een aardig bedankkaartje. Later hoorde ze dat hij al langere tijd clean is en werkt als ervaringsdeskundige in de verslavingszorg. “Dat vind ik heel leuke dingen om terug te horen.”

Plato heeft overigens nog nooit een onveilig gevoel gehad in de gevangenis. “Ik schrik ook niet van hoeveel drugs gedetineerden gebruiken of wat hun verleden is of dat ze onder de tatoeages of piercings zitten. Ik kijk daar helemaal doorheen. De omgang met gedetineerden ging me gelijk heel soepel af.”

Dankbaar

Haar andere werk voor medTzorg bestaat uit bereikbaarheidsdiensten voor jeugdinstellingen, gehandicaptenzorg en verpleeghuizen. Ze werkt voor tientallen locaties. Plato: “Wat ik heel aantrekkelijk vind van de bereikbaarheidsdiensten is dat ik totale autonomie en controle heb. Ik neem de telefoon op, doe de triage, ga erheen als ik dat nodig vind, doe lichamelijk onderzoek, stuur patiënten in en ik doe de administratie. Het hele traject ligt bij mij en dat vind ik heel fijn.” Dat is anders dan op de huisartsenpost, waar ze ook wel eens werkt, zegt Plato. “Dat werk is ook prima, maar de ergernis van veel huisartsen is dat er veel patiënten komen die ook hadden kunnen wachten tot de volgende dag, omdat een telefonist de triage doet.”

Plato bepaalt graag zelf haar werk. Hard lachend: “Ik vind het heel vervelend om voor iemand anders te werken.” Ze houdt er niet van als haar werkdag helemaal wordt bepaald door iemand anders en volledig wordt gevuld, zoals dat vaak het geval is in een huisartsenpraktijk. Nog een voordeel van de bereikbaarheidsdiensten: zo kan ze overdag bij haar gezin zijn en dingen voor zichzelf doen en pas ’s avonds aan het werk gaan.

Ze komt het meest bij de jeugdinstellingen, maar het werk is altijd anders. Laatst werd ze bijvoorbeeld gebeld door een verpleeghuis voor een oudere mevrouw met een palliatief beleid. Deze mevrouw had al morfine gekregen, maar de echtgenoot en zoon wilden niet met een slaapmiddel starten. De begeleider vond dat de patiënt leed en vroeg Plato om het gesprek met de zoon en echtgenoot te voeren. Plato voelde eerst wat weerstand: ze kende de patiënt niet en wist niet hoe ze in het leven stond, dus zo’n gesprek leek haar heel lastig. Maar vanwege de duidelijke hulpvraag van de begeleider besloot ze langs te gaan. Daar trof ze een erg benauwde vrouw aan, met blauwe lippen en een zuurstofgehalte van 45. Plato: “Het was duidelijk dat er ingegrepen moest worden. In het begin was de familie afwerend, maar ik legde uit dat het voor hun moeder en echtgenote heel belastend en oncomfortabel was. Uiteindelijk begrepen ze het en stonden ze open voor de slaapmedicatie. De patiënt is vredig en heel kalm heengegaan. De familie en de verpleegkundige waren heel dankbaar voor het beleid. Voor mij was het dus ook een bevredigende avond. Ook al ben ik niet de vaste dokter, ik heb wel iets kunnen betekenen.”

Intuïtiever

Plato kan inmiddels snel inspelen op een situatie, omdat ze steeds in nieuwe, onbekende situaties terechtkomt. Ze merkt dat ze veel intuïtiever is gaan werken. “Ik was eerst veel wetenschappelijker en medisch gericht bezig met mijn werk. Natuurlijk werk ik nog steeds evidence based, maar ik probeer nu soms meer emotioneel aan te sluiten bij mensen, bij hun zorgen en angsten, en te voelen wat ze op dat moment van mij nodig hebben.”

Plato is net een vrije vestiging begonnen vanwege het ondernemerschap. In haar eigen praktijk heeft ze advance care planning hoog op de agenda staan. “Dat mis ik soms in mijn nacht-, avond- en weekenddiensten, zeker in coronatijd. Soms is er geen behandelbeperking afgesproken bij een benauwde patiënt of is daar geen duidelijkheid over.

Dat is lastig. Artsen zouden daar wat pro-actiever in mogen zijn.” Als haar eigen praktijk straks goed loopt, blijft Plato overigens nog steeds graag voor medTzorg werken. “Dat werk bevalt me heel goed.”

Isabella Plato (40 jaar) – huisarts bij medTzorg
1 dag per week huisarts in Penitentiaire Inrichting Grave en gemiddeld 1 keer per week bereikbaarheidsdienst voor verschillende instellingen
Bezig eigen huisartsenpraktijk te starten

Lees meer verhalen in onze jubileumbundel “Meegemaakt”